Scias igitur, quicumque inspicis librum istum, quod si sciveris naturam animae, et virtutes eius, et si sciveris quod veritas cuiuslibet rei est secundum suam existentiam. Iam feci te scire, quod cogitatio virtutis imaginativae invenit in pluribus rerum vivarum, vel animalium. Vivum enim quod est perfectum scilicet habens cor, probat in essentia illius virtutis imaginativae. Hoc vero non cognoscit per illa[m?] virtutem. Nec est operatio illius virtutis, sicut operatio intellectus. Sed est alio modo. Quoniam intellectus quod dissolvit composita, et cognoscit partes illorum, et intelligit illas, et spoliat in veritate sua, et in causis suis.

Back to Introduction

Back to Excerpt