On the Liturgy

Primo Deus coeli globum
Bede

This hymn retells the Creation story from Genesis.

Primo Deus coeli globum
Molemque terrae condidit,
Terram sed umbris abditam
Abyssus alta texerat:

At per dies aetatibus
Labentis aevi congruos
Ornavit orbem, et aethera,
Cunctamque mundi machinam....

Full Latin Text

In the beginning God made the sphere of the heavens and the mass of the earth, but the deep abyss covered the earth, hidden in shadows.

As days equal in length slipped by, he built the earth and the skies, and the whole system of the world.

On the first day of time, the Creator scattered the shadows and illuminated the earth, which had been hidden by the waters, with brightness, and he filled the objects in the world with the joys of wonderful light.

Soon, in the first period of time, the Creator was placed among the heavens; in the second, the largest sphere of heaven, and the flowing water was divided in two.

In the first part of the second day the heavenly vault, stretching from one side to the other, was placed among the heavens.

With the dawning of the third day of time, the deep abyss flowing beneath the sky subsided, and the green land appeared.


Primo Deus coeli globum
Molemque terrae condidit,
Terram sed umbris abditam
Abyssus alta texerat:

At per dies aetatibus
Labentis aevi congruos
Ornavit orbem, et aethera,
Cunctamque mundi machinam.

Prima Creator saeculi
Die tenebras effugans,
Aquis adhuc absconditum
Lampavit orbem lumine.

Lucis beatae gaudiis
Mundi replevit incolas,
Aetate mox altissimus
Prima Creator saeculi

5. Locatur inter caerula,
Dei secunda maximus
Poli globus, divisaque est
Utrinque lympha labilis.

Primo secundae tempore
Aetatis arca mystica,
Hinc inde concurrentia
Locatur inter caerula.

Lucente saecli tertia
Die, fluens sub aethere
Abyssus alta subsidet,
Virensque paret arida.

Electa proles Abrahae
De perfidorum fluctibus,
Aetate florens claruit
Lucente saecli tertia,

Quarta iubar sublimium
Die micabat siderum,
Polo soloque fulgidam
Lucis daturum gratiam.

10. Hebraea gens Davidico
Regno refulsit inclyta,
Aetate pandens actuum
Quarta iubar sublimium.

Novum genus progignitur |PL 622|
Quinta die de limpidis
Nascens aquis natantium
Volantiumque sub polo.

Aetate quinta in Chaldea
Poenam luente Iudaea,
Fidelium de perfidis
Novum genus progignitur

Sexta creatus est homo,
Dei Creatoris sui
Imaginem qui praeferens
Semper beatus viveret.

Summus Creator omnium,
Per quem creatus est homo,
Aetate Filius Dei,
Sexta creatus est homo.

15. Obdormienti splendida
Plasmatur Adae foemina,
Os illius ex ossibus,
Ex carne carnem proferens.

De carne Christo propria,
Et sanguinis mysterio
Iam sponsa nata est in cruce
Obdormienti splendida.

Post facta celsa Conditor
Die quiescens septima,
Eam vocari in saecula
Et esse iussit Sabbatum.

Aetas quietis septima
Post hoc futura est saeculum,
Qua sabbatizat cum suis
Post facta celsa Conditor.

Octava restat caeteris
Aetatibus sublimior,
Cum mortui de pristino
Terrae resurgent aggere,

20. Vultumque Christi perpetes
Iusti vident amabilem,
Eruntque sicut angeli
Coelesti in arce fulgidi,

Quam nobis ad se semitam
Ostendit ipse praevius
De matre natus virgine
Deus Deique Filius.

Nam morte mortem destruens
sexta subegit sabbati .
Quievit ast in Sabbato,
In corde terrae conditus;

Vitaeque prima Sabbati
Surgendo pandit ianuam,
Suisque congaudentibus
Ascendit ad thronum Patris.

Et sex in huius saeculi
Aetatibus nos praecipit,
Nostram ferendo iam crucem
Ius omne lethi vincere.

25. Intrabimus post omnia
Devicta mundi praelia,
Carnis soluti vinculis |PL 623|
Vitae perennis Sabbatum.

Sequetur una Sabbati
Claudenda nullo termino,
Cum carnis immortalitas
Aeterna nobis redditur.

Sic carnis atque spiritus
Bino potiti gaudio,
Scandemus ad coelestia
Regni perennis moenia.

Quo nos venire quaesumus,
Concede, sancta Trinitas,
Unumque te cognoscere
Verum Deum per saecula.