Sulphur est vena terrae aeritatis multum habens in sus compositione et igneitatis, et ideo vocatur sulphur secundum Isidorum, quali solum urens.  Ur enim ignis dicitur nam eius virtus ignea ab aquis feruentibus fentitur. Nam aquarum cursus per venas sulphureas transitum faciens, ex vi ignea ipsius sulphuris candorem vel calorem contrahit, saporem, efficacia et odorem, hinc fontes calidi de terrae visceribus saepe scaturiunt, et qualitates venae sulphureae fecum ferunt, nulla enim resita cito accenditur sicut sulphur.  In insulis nascitur Aeolinsinter Siciliam et Italiam, quas atdere dicunt, in aliis locis etiam effossam invenitur, ut dicit Isidorus.

Back to Introduction

Back to Excerpt