Excerpted from Commentarium Magnum in Aristotelis De Anima Libros

…And it will not have substance if not this, namely what is possible. Therefore that part of the mind which is said to be intellect (and I mean by intellect that through which we distinguish and think), is not actually one of the entities before it understands. When he (Aristotle) declared that material intellect does not have any form of material things, he began to define it in this way, and he said that it does not have nature according to this except nature of the possibility for receiving understood material forms. And he said, "and thus it has no nature," et cetera. That is, then that part of the mind which is called material intellect has no nature and essence by which it could be arranged insofar as it is material except the nature of possibility, when it is stripped from all forms material and intelligible.

original latin

Deinde dixit: "non est in actu aliquod entium antequam intelligat." Idest, diffinitio igitur intellectus materialis est illud quod est in potentia omnes intentiones formarum materialium universalium, et non est in actu aliquod entium antequam intelligat ipsum. Et cum ista est diffinitio intellectus materialis, manifestum est quod differt apud ipsum a prima materia in hoc quod iste est in potentia omnes intentiones formarum universalium materialium, prima autem materia est in potentia omnes istae formae sensibiles non cognoscens neque comprehendens.

Et ex hoc apparet quod ista natura non est aliquid hoc, neque corpus neque virtus in corpore; quoniam, si ita esset, tunc reciperet formas secundum quod sunt diversa et ista, et si ita esset, tunc formae existentes in ipsa essent intellecte in potentia, et sic non distingueret naturam formarum secundum quod sunt formae, sicut est dispositio in formis individualibus, sive spiritualibus sive corporalibus.

Et ideo necesse est, si ista natura quae dicitur intellectus recipit formas, ut recipiat formas modo alio receptionis ab eo secundum quem istae materiae recipiunt formas quarum conclusio materia est terminatio primae materiae in eis. Et ideo non est necesse ut sit de genere materiarum istarum in quibus forma est inclusa, neque ipsa prima materia.

Quoniam, si ita esset, tunc receptio in eis esset eiusdem generis; diversitas enim naturae recepti facit diversitatem naturae recipientis. Hoc igitur movit Aristotelem ad imponendum hanc naturam quae est alia a natura materiae et a natura formae et a natura congregati.